صلاحیت اخلاقی سرپرست/پایان نامه ازدواج سرپرست و فرزند خوانده |
صلاحیت اخلاقی سرپرست/پایان نامه ازدواج سرپرست و فرزند خوانده
صلاحیت اخلاقی سرپرست
به استناد بند ه ماده 3 قانون حمایت 53 و بند ز ماده 6 لایحه قانون حمایت 92، زوجین سرپرست باید دارای صلاحیت اخلاقی باشند.
منظور از صلاحیت اخلاقی این است که سرپرست ها متجاهر به فسق و فجور و فساد اخلاقی نباشند. البته صلاحیت اخلاقی مفهوم گستره و مبهمی دارد که به عرف و آداب و رسوم جوامع بستگی دارد که در هر صورت تشخیص آن با دادگاه خواهد بود.[1]
9- تمکن مالی
طبق بند و ماده 3 قانون حمایت 53 و بند ج ماده 6 لایحه قانون حمایت 92، زوجین یا یکی از آنها باید تمک
صلاحیت اخلاقی سرپرست/پایان نامه ازدواج سرپرست و فرزند خوانده
صلاحیت اخلاقی سرپرست
به استناد بند ه ماده 3 قانون حمایت 53 و بند ز ماده 6 لایحه قانون حمایت 92، زوجین سرپرست باید دارای صلاحیت اخلاقی باشند.
منظور از صلاحیت اخلاقی این است که سرپرست ها متجاهر به فسق و فجور و فساد اخلاقی نباشند. البته صلاحیت اخلاقی مفهوم گستره و مبهمی دارد که به عرف و آداب و رسوم جوامع بستگی دارد که در هر صورت تشخیص آن با دادگاه خواهد بود.[1]
9- تمکن مالی
طبق بند و ماده 3 قانون حمایت 53 و بند ج ماده 6 لایحه قانون حمایت 92، زوجین یا یکی از آنها باید تمکن مالی داشته باشند. متقاضی سرپرست باید در حدی ملی باشد که بتواند مایحتاج زندگی مادی و تربیتی طفل را تامین کند. زیرا طفل باید تحت آموزش قرار بگیرد و امکانات رفاهی و هزینه درمان او تامین شود. به دلیل ضرورت این امر حتی قانونگذار برای تامین هزینه های آینده طفل در صورت فوت سرپرستان، در ماده 5 قانون حمایت 53 و ماده 15 لایحه قانون حمایت 92، مقرر نموده است که درخواست کنندگان به کیفیت اطمینان بخشی در صورت فوت خود هزینه نگهداری، تربیت و تحصیل طفل را تا رسیدن به سن بلوغ تامین نمایند و خود را با نظر سازمان نزد یکی از شرکت های بیمه به نفع کودک یا نوجوان تحت سرپرستی بیمه عمر کنند.
10- عدم ابتلا به بیماری های واگیر و یا صعب العلاج
قانونگذار جهت اعطای سرپرستی به زوجین، در بند ز ماده 3 قانون حمایت 53 و بند ح لایحه قانون حمایت 92، مقرر نموده است که هیچ یک از زوجین نباید مبتلا به بیماری های صعب العلاج و واگیردار باشند. این شروط برای تامین سلامت جسمی و روحی طفل و حفاظت او از ابتلا به بیماری های صعب العلاج مسری نظیر جذام، سل، ایدز و غیره از طریق سرپرستان پیش بینی شده است. بنابراین زوجین سرپرست باید گواهی صحت جسمی و صحت روانی از پزشکی قانونی اخذ و به دادگاه ارائه دهند.
11- عدم اعتیاد
طبق مقررات قانون حمایت از کودکان بدون سرپرست، متقاضیان سرپرستی نباید معتاد به الکل، مواد مخدر و سایر اعتیادات مضر باشند. در بند ز ماده 3 قانون فوق الذکر این شرط تصریح شده است و در بند و لایحه قانون حمایت 92 علاوه بر عدم اعتیاد به مواد مخدر و الکل، مواد روانگردان اضافه شده است. بنابراین سپردن طفل به افراد معتاد، نه تنها محیط امن و مرفه و آرام برای طفل ایجاد نمی گردد، بلکه حتی ممکن است به وضعیتی وخیم تر و سخت تر از بی سرپرستی دچار شوند، لذا قانونگذار با درک این مسئله چنین شرطی را وضع نموده است.
12- اعتقاد به ادیان مصرح در قانون اساسی
همانطور که پیش تر گفتیم به موجب اصل 13 قانون اساسی، اقلیت های دینی غیر مسلمان ایرانی از جمله مسیحی، یهودی و زرتشتی به رسمیت شناخته شده اند، فرزندخواندگی را پذیرفته اند. بنابراین متقاضیان غیر مسلمان سرپرستی به استناد بند ط ماده 6 لایحه قانون حمایت 92، باید معتقد به یکی از ادیان مسیحی، یهودی و زرتشتی باشند تا عهده دار طفل باشند.
13- تقید به انجام واجبات و ترک محرمات
یکی از شروط مهم برای متقاضیان سرپرستی که قانونگذار در بند الف اده 6 لایحه قانون حمایت 92 بدان تصریح کرده است اعتقاد به انجام واجبات و ترک محرمات است.
محرمات اعمالی اند که آنچه در نظر خدا منفور بوده و برای آدمی مضر می باشد که خداوند در انجام آنها مجازات تعیین کرده است. واجبات اعمالی هستند که آنچنان در نظر خداوند مهم بوده و برای آدمی مفید و لازم می باشد که خداوند در انجام آنها پاداش تعیین کرده است. لذا اولین وظیفه آدمی در مقابل خدا ترک محرمات و فعل واجبات است.[2]
شرط تقید به انجام واجبات و ترک محرمات برای سرپرستان چنان از منظر قانون لازم و ضروری است و جزو قواعد آمره محسوب می شود، در غیر اینصورت خلاف موازین شرع محسوب می شود. بنابراین سرپرستان باید مقید به احکام دینی باشند.
نکته قابل توجه این است که بند الف ماده 6 قانون فوق با بند ط آن همخوانی ندارد. زیرا معلوم نیست قانونگذار در بند الف از شرط عمل به واجبات و ترک محرمات برای اقلیت های دینی عدول کرده یا عمل به واجبات و ترک محرمات دینی که به آن اعتقاد دارند را همچنان شرط می داند.
[1] دکتر امامی، اسداله، همان منبع، ص 45.
[2]محسنی نسب، بهرام، ترک محرمات و فعل واجبات،
ن مالی داشته باشند. متقاضی سرپرست باید در حدی ملی باشد که بتواند مایحتاج زندگی مادی و تربیتی طفل را تامین کند. زیرا طفل باید تحت آموزش قرار بگیرد و امکانات رفاهی و هزینه درمان او تامین شود. به دلیل ضرورت این امر حتی قانونگذار برای تامین هزینه های آینده طفل در صورت فوت سرپرستان، در ماده 5 قانون حمایت 53 و ماده 15 لایحه قانون حمایت 92، مقرر نموده است که درخواست کنندگان به کیفیت اطمینان بخشی در صورت فوت خود هزینه نگهداری، تربیت و تحصیل طفل را تا رسیدن به سن بلوغ تامین نمایند و خود را با نظر سازمان نزد یکی از شرکت های بیمه به نفع کودک یا نوجوان تحت سرپرستی بیمه عمر کنند.
10- عدم ابتلا به بیماری های واگیر و یا صعب العلاج
قانونگذار جهت اعطای سرپرستی به زوجین، در بند ز ماده 3 قانون حمایت 53 و بند ح لایحه قانون حمایت 92، مقرر نموده است که هیچ یک از زوجین نباید مبتلا به بیماری های صعب العلاج و واگیردار باشند. این شروط برای تامین سلامت جسمی و روحی طفل و حفاظت او از ابتلا به بیماری های صعب العلاج مسری نظیر جذام، سل، ایدز و غیره از طریق سرپرستان پیش بینی شده است. بنابراین زوجین سرپرست باید گواهی صحت جسمی و صحت روانی از پزشکی قانونی اخذ و به دادگاه ارائه دهند.
11- عدم اعتیاد
طبق مقررات قانون حمایت از کودکان بدون سرپرست، متقاضیان سرپرستی نباید معتاد به الکل، مواد مخدر و سایر اعتیادات مضر باشند. در بند ز ماده 3 قانون فوق الذکر این شرط تصریح شده است و در بند و لایحه قانون حمایت 92 علاوه بر عدم اعتیاد به مواد مخدر و الکل، مواد روانگردان اضافه شده است. بنابراین سپردن طفل به افراد معتاد، نه تنها محیط امن و مرفه و آرام برای طفل ایجاد نمی گردد، بلکه حتی ممکن است به وضعیتی وخیم تر و سخت تر از بی سرپرستی دچار شوند، لذا قانونگذار با درک این مسئله چنین شرطی را وضع نموده است.
12- اعتقاد به ادیان مصرح در قانون اساسی
همانطور که پیش تر گفتیم به موجب اصل 13 قانون اساسی، اقلیت های دینی غیر مسلمان ایرانی از جمله مسیحی، یهودی و زرتشتی به رسمیت شناخته شده اند، فرزندخواندگی را پذیرفته اند. بنابراین متقاضیان غیر مسلمان سرپرستی به استناد بند ط ماده 6 لایحه قانون حمایت 92، باید معتقد به یکی از ادیان مسیحی، یهودی و زرتشتی باشند تا عهده دار طفل باشند.
13- تقید به انجام واجبات و ترک مح<p> </p><p><a href="http://sabzfile.com/%d8%b5%d9%84%d8%a7%d8%ad%db%8c%d8%aa-%d8%a7%d8%ae%d9%84%d8%a7%d9%82%db%8c-%d8%b3%d8%b1%d9%be%d8%b1%d8%b3%d8%aa-%d9%be%d8%a7%db%8c%d8%a7%d9%86-%d9%86%d8%a7%d9%85%d9%87-%d8%a7%d8%b2%d8%af%d9%88%d8%a7/"><img class="alignnone wp-image-170859″ src="https://arshadfile.ir/wp-content/uploads/2019/08/ddsd_001-268x300-268x300.png” alt="برای دانلود متن کامل پایان نامه ها اینجا کلیک کنید” width="206″ height="230″ /></a></p>رمات
یکی از شروط مهم برای متقاضیان سرپرستی که قانونگذار در بند الف اده 6 لایحه قانون حمایت 92 بدان تصریح کرده است اعتقاد به انجام واجبات و ترک محرمات است.
محرمات اعمالی اند که آنچه در نظر خدا منفور بوده و برای آدمی مضر می باشد که خداوند در انجام آنها مجازات تعیین کرده است. واجبات اعمالی هستند که آنچنان در نظر خداوند مهم بوده و برای آدمی مفید و لازم می باشد که خداوند در انجام آنها پاداش تعیین کرده است. لذا اولین وظیفه آدمی در مقابل خدا ترک محرمات و فعل واجبات است.[2]
شرط تقید به انجام واجبات و ترک محرمات برای سرپرستان چنان از منظر قانون لازم و ضروری است و جزو قواعد آمره محسوب می شود، در غیر اینصورت خلاف موازین شرع محسوب می شود. بنابراین سرپرستان باید مقید به احکام دینی باشند.
نکته قابل توجه این است که بند الف ماده 6 قانون فوق با بند ط آن همخوانی ندارد. زیرا معلوم نیست قانونگذار در بند الف از شرط عمل به واجبات و ترک محرمات برای اقلیت های دینی عدول کرده یا عمل به واجبات و ترک محرمات دینی که به آن اعتقاد دارند را همچنان شرط می داند.
[1] دکتر امامی، اسداله، همان منبع، ص 45.
[2]محسنی نسب، بهرام، ترک محرمات و فعل واجبات،
[سه شنبه 1398-07-16] [ 12:23:00 ق.ظ ]
|