شکل ۳-۹: واحد ناکارای اولیه با ارتقاء عملکرد، به مرز کارا می­رسد. ۶۷

شکل ۳-۱۰: جابجا شدن مرز کارا با ارتقاء عملکرد واحد محک سنجش ۶۸

شکل ۳-۱۱: کارا ماندن تمام واحدهای سابقا کارا، در عین جابجا شدن مرز کارا ۶۹

شکل ۳-۱۲: واحد سابقا کارای B، کارایی خود را از دست می­دهد. ۷۰

شکل ۳-۱۳ : یافتن حاشیه امنیت کارایی واحد B نسبت به واحد D 70

شکل ۳-۱۴ : میزان پیشرفت عملکرد واحد D 71

شکل ۳-۱۵ : شماره­گذاری واحدهای کارا به ترتیب زاویه iα ۷۲

شکل ۳-۱۶ وضعیت الف ۷۳

شکل ۳-۱۷ وضعیت ب ۷۴

شکل ۳-۱۸ وضعیت ج ۷۴

شکل ۳-۱۹: یافتن میزان حاشیه امنیت کارایی در وضعیت الف ۷۵

شکل ۳-۲۰: یافتن میزان حاشیه امنیت کارایی در حالت ج ۷۸

شکل ۳-۲۱ وضعیت واحدهای کارا و ناکارا ۸۱

شکل ۳-۲۲ تفکیک واحد های کارا و نا کارا ۸۹

شکل ۳-۲۳ بهبود عملکرد واحد D، واحد B را از کارایی می­اندازد. ۹۰

شکل ۳-۲۴‌ مکان هندسی نقاطی که از جمع موزون تمام نقاط کارا به دست می­آیند

و فقط وزن نقطه B مثبت است. ۹۲

شکل ۵-۱ استراتژی متفاوت برای واحد بهبود دهنده عملکرد ۱۴۴

فصل اول

کلیات تحقیق

روش شناسی تحقیق

«هرگاه توانستیم آنچه را که درباره آن صحبت می‌کنیم اندازه گرفته و در قالب اعداد و ارقام بیان نماییم، می‌توانیم ادعا کنیم درباره موضوع مورد بحث چیزهایی می‌دانیم. در غیر این صورت آگاهی و دانش ما ناقص بوده و هرگز به مرحله بلوغ نخواهد رسید»

لرد کلوین فیزیکدان انگلیسی

۱-۱ مقدمه

ارزیابی عملکرد سازمان و واحدهای درون سازمانی، یکی از اصلی­ترین اموری است که در صورت صحت انجام، می ­تواند موجبات موفقیت هر سازمانی را به دنبال داشته باشد. در شرایط رقابت­آمیز کنونی نیز که توجه به موضوع تعالی سازمان امری طبیعی و غیر قابل اجتناب محسوب می­شود اهمیت ارزیابی عملکرد و سنجش کارایی، بیش از پیش هویدا است. پذیرفتنی است که ارزیابی عملکرد یک سازمان، فرآیند سنجش کارایی و اثربخشی فعالیت­های واحدهای آن سازمان و تعیین برآیند کلی آن می­باشد.

یکی از کاربردی ترین روش های سنجش کارایی، استفاده از مدل های تحلیل پوششی داده­هاست. تحلیل پوششی داده­ ها برای تعدادی واحد تصمیم ­گیری همگن (واحدهایی با ورودی­های یکسان و خروجی­های یکسان) کارایی نسبی را اندازه گرفته و واحدهای کارا و ناکارا را شناسایی می‌کند.

ادامه مطلب

دیگر سایت ها :