تولید سبز:/پایان نامه مدیریت زنجیره تامین سبز
تولید سبز

تولید مشتمل بر ورود مواد اولیه و تبدیل آنها به محصولات نهایی از طریق فعالیت های مونتاژ، ساخت و بسته بندی است. از موضوعات مهم در زنجیره تامین، مدیریت موجودی می باشد که لحاظ کردن هزینه های محیط زیست و هزینه های بالقوه اجتماعی در این زمینه ضروری می باشد. به عنوان مثال تکنیک تحویل به موقع (JIT)[1] از نظر زیست محیطی معایبی چون حمل و نقل اضافی، ترافیک جاده ای، آلودکی هوا و آلودگی صوتی برای محیط زیست دارد. در کوتاه مدت سازمان ها می بایست از حداکثر ظرفیت غیر فعال انبار استفاده کنند، مسیر هایی را برای تردد ناوگان حمل و نقل استفاده کنند که تراکم کمتری داشته باشند. در بلند مدت به ارزیابی مجدد محل استقرار سازمان و سایر اعضا زنجیره تامین تکنولوژی و ساختار کانال توزیع بپردازند (روح اله خداویری، 1389).

تولید سبز عواملی مانند تولید پاک، طراحی محصول با در نظر گرفتن محیط زیست، تولید مجدد و تولید ناب را در بر می گیرد. متغییر های تولید سبز، که در مقالات مختلف ذکر شده اند عبارتند از:

تولید سبز، به صورت فرایندهای تولیدی که از ورودی هایی با تاثیرات محیطی نسبتاً کم استفاده می کنند و دارای کارایی بالا و همچنین ضایعات، و آلودگی کمتری هستند، تعریف می شود (نینلاوان و همکاران[2]، 2010).
حذف مواد خام که ممکن است اثر مضر بر محیط زیست داشته باشد.
دقت در طراحی به نحوی که سازگار با محیط زیست باشد.
بهینه سازی در فرایند ها با هدف کاهش ضایعات
بکارگیری تکنولوژی های پاک و پیشرفته به نحوی که منجر به صرفه جویی در مصرف انرژی و آب و کاهش آلاینده ها و ضایعات شود.
بازیافت مواد اولیه در مراحل تولید
بکار گیری اصول مدیریت کیفیت فراگیر
2-10-4- لجستیک سبز

لجستیک سبز یک فعالیت لجستیکی است که هدفش کاهش آلودگی زیست محیطی و کاهش مصرف منابع می باشد. لجستیک سبز از تکنولوژی پیشرفته برنامه ریزی و پیاده سازی حمل و نقل، انبارش، بسته بندی، پردازش و توزیع استفاده می کند. یک جریان کارآمد و موثر از کالاها که ارتباط دهنده تامین سبز و تقاضای سبز به منظور غلبه بر مانع و خلأ بین زمان و مکان، و خدمات سبز در فرایند مدیریت اقتصادی می باشد (ژانگ و ژو، 2012).

سیستم لجستیک سبز شامل شش جنبه می باشد: 1. حمل و نقل سبز 2. انبارش و حفاظت سبز 3. سیستم تخلیه و بارگیری سبز 4. بسته بندی سبز 5. فرایند توزیع سبز 6. مدیریت اطلاعات سبز (ژانگ و ژو، 2012).

لجستیک خارجی کلیه فعالیت های توزیع فیزیکی را در بر می گیرد و مشتمل بر جمع آوری، ذخیره سازی و توزیع کالای ساخته شده بین خریداران می گردد. اکثر تصمیمات در لجستیک خارجی مستلزم در نظر گرفتن بازار، مشتری، محصول و منابع سازمان می باشد. از این طریق مدیران لجستیک قادر خواهند بود عملیات خود را به صورت کاراتر و با موجودی کالای کمتر انجام دهند. نتایج این اقدامات صرفه جویی و حذف انرژی اضافی و مکان های زیادی است که در شبکه توزیع سنتی وجود دارد که این اقدامات با حفظ محیط زیست هم خوانی دارد.

      [1] Just in Time