زمان تحقیق:

این تحقیق در یک دوره ۳۶ ماه در بازه زمانی فروردین ماه ۱۳۹۰ الی اسفند ماه ۱۳۹۲ انجام خواهد شد و نتایج حاصل از این پژوهش حاصل از نتیجه گیری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد.

جامعه مورد مطالعه:

جامعه مورد مطالعه در این پژوهش شامل کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد و در این پژوهش تأثیر متغیرهای کلان پولی بر ارزش سهام در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد.

سوابق تحقیق

مارتین فلدستاین[۶] (۱۹۸۰) در تحقیقی به رابطه­ معکوس بین تورم و قیمت­های سهام در دهه­ی ۱۹۷۰ دست یافت. جسیکه و رل[۷] (۱۹۸۳) نیز دریافتند که یک همبستگی منفی بین بازده سهام و تغییرات نرخ اسناد که نماینده نرخ تورم مورد انتظار است، وجود دارد. از سوی دیگر، فرت[۸] (۱۹۷۹) بر اساس نتایج تحقیق خود نشان داد که رابطه­ میان بازده سهام و تورم در کشور انگلستان مثبت است.

گلتکین[۹] (۱۹۸۳)، با بررسی رابطه بازده­ی سهام و تورم در بیست و شش کشور، فرضیه­ی فیشر مبنی بر این که بازده واقعی سهام عادی و نرخ­های تورم منتظره مستقل از یکدیگر هستند و بازده اسمی سهام به طور دقیق به اندازه تورم منتظره تغییر می­ کند، را مورد آزمون قرار داد و نشان داد که برای بیشتر کشورهای مورد بررسی، رابطه­ بازده سهام و تورم از نظر آماری معنا دار نیست و تنها در مورد چهار کشور این رابطه منفی و معنا دار است در حالی که در مورد دو کشور دیگر، این رابطه معنا دار و مثبت است.

بادوخ و ریچارد سون[۱۰] (۱۹۹۳) به این نتیجه رسیدند که رابطه­ یک به یک میان تورم قابل پیش ­بینی و بازده سهام وجود دارد. یافته­ های تجربی گراهام[۱۱] (۱۹۹۶) نشان داد که رابطه­ میان تورم و بازده سهام بی ثبات است، یعنی در برخی دوره­ها رابطه مثبت و در برخی دوره­های زمانی دیگر منفی است. نتایج تحقیقات کاپریل و جونگ[۱۲] (۱۹۹۷) نیز نشان داد که تورم پیش بینی شده تاثیر منفی بر قیمت­های سهام دارد. توربک[۱۳] (۱۹۹۷) و روزف[۱۴] (۱۹۷۴) نشان دادند که سیاست­های پولی اثر عمده­یی بر بازده سهام دارد و افزایش نرخ رشد پولی منجر به افزایش بازده سهام می­شود.

یونگ سولی[۱۵] (۱۹۹۲) آزمون روابط علی بین بازده­های دارای فعالیت واقعی و تورم را با بهره گرفتن از داده­های کشور آمریکا انجام داد و به این تیجه رسید که بر خلاف فرضیه­ی فیشر، بازده اسمی سهام و تورم همبستگی منفی ضعیفی دارند اما، رابطه­ میان نرخ های بهره اسمی و تورم مثبت است. رحمان و کوزیر[۱۶] (۱۹۸۸) طی تحقیقی به رابطه­ معکوس میان بازده واقعی سهام و تورم در کانادا دست یافتند. در حالی که لئونارد هرناندز[۱۷] (۱۹۹۰) به رابطه­ معناداری میان بازده واقعی سهام و تورم رسیدند.

آنرو لی[۱۸] (۱۹۹۶) در تحقیقی به این نتیجه رسید که بین بازده­ی واقعی سهام و تورم رابط­ی منفی معناداری وجود دارد. سونگ، رم­چندر و چاترات[۱۹] (۱۹۹۷) به رابطه­ منفی بین بازده واقعی سهام و اجزای تورم غیرمنتظره دست یافتند. ناجان و رحمان[۲۰] (۱۹۹۱) با انجام تحقیقی به شواهدی مبنی بر وجود رابطه­ علی بین بازده­های سهم و تورم پی بردند. فاما (۱۹۹۱) در تحقیقی نشان داد که تورم مورد انتظار با قیمت­های سهام ارتباط منفی دارد.

فیروزه عزیزی (۱۳۸۶) در تحقیقی به بررسی و آزمون رابطه­ بین تورم و بازده سهام در بورس اوراق بهادار تهران پرداخت. او با بهره گرفتن از آمار ماهانه­ی تورم، بازده نقدی، بازده کل (نقدی و قیمت) و شاخص قیمت سهام در دوره­ ۱۳۷۷ لغایت ۱۳۸۲ و با به کارگیری روش (VAR)[21] و آزمون علیت گرنجری

ادامه مطلب

دیگر سایت ها :

،