برج ون پارک:-پایان نامه درمورد مجتمع زیستی
برج ون پارک،مشرف به رودخانه دانوب(Sky Highliving  )

(موقعیت وین- اتریش،معمار و طراح پروژه هری سیلر و شرکاء،1999 )[1]

هری سیلر و گر وه همکارانش، در سال 1992 مسئول طراحی مجموعه ای مشتمل بر 76 بلوک آپارتمانی شدند. مجموعه ی فوق، همراه با برج اصلی به ارتفاع 100 متر شامل آپارتمانهای مسکونی، برج اداری و مراکز چند منظوره است. این مراکز خدماتی شامل 14 سالن نمایش فیلم و مجموعه ای از تسهیلات و امکانات مختلف، از جمله مهد کودک، مراکز اجتماعات و پارکینگ سه طبقه ای است که ظرفیت 1500 اتومبیل را دارد(در مجموع، برج اصلی دارای 33 طبقه است)

دستور کار اولیه، مبتنی بر استقرار آپارتمان ها در سایت مورد نظر به موازات بزرگراه اصلی بود؛ در حالی که آقای سیلر جانمانی آپارتمانها را به لحاظ قرارگیری در سایت مجموعه، با زوایایی نسبت به یکدیگر پیشنهاد داد و همین مساله باعث کاهش حجم ترافیک منطقه شد. این امر امکان افزایش ارتفاع ساختمان را تا حد 9 طبقه ممکن ساخت.

ایده طراحی سیلر (قرارگیری ساختمانها با زاویه نسبت به یکدیگر)فضاهای باز و بسیار جالب توجهی را در بین ساختمانهای آپارتمانی به وجود آورد. نکته ی مهم تر اینکه تقریباً تمامی 900 آپارتمان موجود در مجموعه، از نمای زیبای روخانه دانوب بهره مند شده اند.

همچنین مجموعه ای جدید، چشم انداز جالبی را برای سه برج مسکونی موجود در سایت فراهم آورده است. (مجموعه ای جدید جزء طرح توسعه ی پیشنهادی سایت بوده و به خوبی با کل مجموعه موجود هماهنگ است)نمای پلکانی بلوک های آپارتمانی رو به رودخانه طراحی شده و بنابراین تراس ها دید به بافت قدیم شهر را که در فاصله ای دور واقع شده است، مهیا کرده اند. بیشترآپارتمانهای مجموعه، حدود 72 مترمربع وسعت داشته و دوخوابه هستند، آپارتمانهای سه خوابه با وسعتی نزدیک به 90 مترمربع و واحدهای یک خوابه حدود 54 متر مربع طراحی شده اند.

با کمی دقت به دو برج ساخته شده در این مجموعه(برج Alt-Erlaa ، سال 1974و برج Am Schopfwerk،سال 81-1974 )دیده می شود که در هر دوی این ساختمانها از معماری قدیم وین الهام گرفته شده است(ایده اصلی معماری بومی و سنتی منطقه ایجاد فضاهای سبز عمومی در مجموعه ها، و طراحی تراس های سبز است)

از نظر سازه ای اتصال دو نوع سازه ی مختلف خطی(مربوط به کل بدنه ی ساختمان) و منحنی (مربوط به بالکن ها)همراه با دیوارهای حیاط مرکزی،  اتاقک آسانسور در بالاترین طبقه ساختمان و دیوارهای حائل پیاده رو (با کمک پانل های جان پناه ساختمان که در بالاترین سطوح نما طراحی شده اند) نمای جالبی به برج اصلی داده و در عین حال، تنوع فضایی مطلوبی را برقرار کرده است، به لحاظ فرم معماری و بدنه سازی پانل های جان پناه ساختمان بسیار زیبا طراحی شده اند.

محوطه سازی ها و درختکاری سایت مجموعه، بدون هر گونه تغییر و خدشه در حریم خصوصی فضاهای مسکونی، احساس شفافیت فضایی را در کل سایت به وجود آورده است.

3-2-5-مجتمع مسکونی سان ستی پتری(Sancti Petri )

(موقعیت جنوب غربی اسپانیا)[2]

در طراحی این مجموعه زیستی، سادگی بی پیرایی و در عین حال زیبایی و تنوع فضایی به چشم می خورد. این مجموعه شامل 68 واحد مسکونی است که در دودسته 34 واحدی است که کلیه واحد های زیستی در کنار یکدیگر گروه بندی شده و هریک در عین داشتن پلان مستقل خود، در مجموعه نیز به صورت دو بلوک مربعی شکل با یکدیگر ترکیب شده اند. دو بلوک مذکور، به لحاظ جانمایی فضایی در سایت پروژه، به گونه ای استقرار یافته اند که به موازات یا در راستای یکدیگر نبوده بلکه با زاویه ای حدود 30 درجه نسبت به یکدیگر قرارگرفته اند.

به طور کلی در مجموعه، 6تیپ متفاوت از خانه های مسکونی طراحی شده اند.

از نظر نوع طراحی، فضاهای مثبت و منفی در هر واحد مسکونی به نحوی بسیار مطلوب در ترکیب با یکدیگر قرار گرفته اند که نتیجه ی آن تشکیل فرم L شکل در پلان ها است. تمامی اتاق ها نیز رو به حیاط مرکزی قرار گرفته اند و طبیعتاً بهترین تهویه و نورگیری را دارند. در طبقه همکف هریک از نمونه ها فضای ورودی، پارکینگ، سرویس ها و آشپزخانه ها به همراه فضای نشیمن اصلی خانواده استقرار یافته و به تبع آن فضای اتاق های خواب و سرویس های لازم، در طبقات بالا طراحی شده اند.

استفاده از مطلوب ترین شرایط اقلیمی و آب و هوایی از خصوصیات دیگر پروژه است. در همین راستا، در بدنه سازی ها و نماهای بیرونی، سعی در استفاده از حداقل گشودگی و روزنه بوده است. کلیه ی فضاها نیز از نظم هندسی و هماهنگی ویژه ای برخوردارند. بدنه های ساختمان با رنگ سفید خالص پوشانده شده اند، این رنگ در زیر نور طبیعی خورشید درخشندگی پروژه را دو چندان می کند.

استفاده از فضای بام به عنوان فضای پشت و مطلوب، از دیگر خصوصیات این پروژه است. فضای بام در این خانه ها بسیار مورد استفاده است. راه های ارتباطی، و دسترسی های سواره و پیاده نیز در بین واحدها به خوبی طراحی و تفکیک شده اند؛ به نحوی که پارکینگ ها و مسیرهای حرکت سواره در ابتدای سایت مجموعه قرارگرفته اند و کلیه ی مسیرهای حرکتی بین واحد های زیستی به صورت پیاده طراحی شده است.کاربرد زاویه مابین دو بلوک اصلی پروژه، فضای نسبتاً بزرگی در مرکز سایت به وجود آورده که از آن به عنوان فضاهای تفریحی، فضای سبز و محوطه سازی استفاده شده است.آنچه در این پروژه به چشم می خورد، همان الگوی طراحی با فرم L یا U شکل در معماری سنتی کشور ما ایران است، معماری درونگرا و استفاده از حیاط های مرکزی، بدنه سازی یکدست و ساده، و در عین حال پرداختن به فضاهای داخلی، سال ها مورد توجه معماران این مرز و بوم بوده است. معماری درونگرا یکی از زیباترین الگوهای طراحی معماری، به ویژه در بخش مسکونی سرزمین ما بوده و همواره مورد استفاده قرار می گرفته است؛ که متاسفانه در سال های اخیر(معماری معاصر) این الگوی جاودانه ی طراحی به دست فراموشی سپرده شده است.