سلولهای محیط کشت حاوی CIA با هم متفاوت بوده است. یوآسا گزارش کرد که CIA در c◦ 37 به مدت 2 ساعت در برابر محلولهای 5% از ضدعفونی کننده های تجارتی شامل ترکیبات چهارتایی آمونیوم ، صابون آمفوتر و ارتودی کلروبنزن مقاوم است. عفونت زایی CIA با استفاده از یدوفور و فرمالین کاهش می یابد ولی از بین نمی رود اما با استفاده از هیپوکلریت کاملا نابود میشود و با سدیم دو دسیل سولفات 10% یا نانی دت p-4010% در c◦ 37 به مدت یک ساعت خیلی کم کاهش می یابد.
چندین سال بعد همین محقق تجربه دیگری روی مواد کبدی و محیط کشت حاوی CIA انجام داد و نتیجه گرفت که هیچکدام از ضدعفونی کننده های تجارتی شامل صابون اینورت صابون آمفومتر و ارتودی کاروبنزن با اضافه شدن به کشت بافت یا مواد کبدی حاوی CIA حتی وقتی با غلظت 10% بکار برده شوند روی ویروس موثر نمی باشند.
محلول 1% ید یا هیپوکلریت سدیم CIAهای موجود در کشت بافت را غیرفعال می کنند اما هیچ اثری روی CIA های موجود در کبد هموژن ندارند اما اگر با غلظت 10% بکار برده شوند در کبد موجب غیر فعال شدن CIA خواهند شد. استفاده از حلال های ارگانیک در کشت بافت و مواد کبدی هیچ تاثیری روی CIA نداشته و میزان عفونت زایی TCID 50log5 در هرcc 1%

مقاوم است. اسید قوی (Hcl) یا باز قوی (NoOH) CIA موجود در مواد کبدی را بطور کامل غیر فعال نمیکند مواد کبدی و کشت بافت بوسیله فرمالدئید 5 % به مدت 24 ساعت در حرارت اتاق غیر فعال میشوند. دود دادن مواد کبدی و کشت بافت حاوی CIA با فرمالدئید CIA را بطور کامل غیرفعال نمیکنند (cc40 محلول 35% فرمالدئید + gr20 پرمنگنات پتاسیم برای هرمتر مکعب) .
این مواد حاوی CIA وقتی تحت تاثیر اتیلن اکسید در حالت مایع هیچگونه عفونت زایی را نشان نمیدهند اما اگر آنها را در ظرف پتری نگهداری نمود تا خشک شوند حتی پس از تاثیر اتیلن اکسید نیز عفونت زایی مشخص مشاهده می گردد.
نمونه ای از CIA با تیتر مشخص به مدت 24 ساعت در حرارت محیط در مجاورت استن 90% قرار دارند سپس با تیتر کردن فراورده فوق در محیط کشت سلولی MDCC-MSB1 معلوم شد که CIA به استن بسیار مقاوم است.
1-3همانند سازی ویروس