نظریه­های پاسخ فیزیولوژیکی استرس بر دو مکانیسم تأکید می­ورزد.

پاسخ مرکزی آدرنال[1] با دخالت اپی­نفرین[2] و نوراپی­نفرین[3]
پاسخ قشر آدرنال[4] با دخالت کورتیزول[5]
پاسخ مقابله – مقابله کانن[6] بر تحریک قسمت مرکزی آدرنال و ترشح اپی­نفرین دلالت دارد. مکانیسم­های مرکزی آدرنال به عواملی مانند تحریک­پذیری شرایط، فشار زمانی به منظور افزایش عملکرد و درجاتی از موقعیت کار مثل چالش­های اقتدار پاسخ می­دهد.

پاسخ قشر آدرنال دوره­ای است و هنگامی فعال می­شود که فرد با استرس بیش از حد و خارج از کنترل، مواجه می­شود. هنری و استیفن[7] (1987)این رفتار را کاهش یا فقدان ارتباط اجتماعی توصیف کرده­اند که منجر به قطع و کاهش تعاملات اجتماعی می­شود.

سیستم­های کنترل بیولوژیکی شامل سیستم­های عصبی، قلبی وعروقی و سایکواندوکرین[8] است و بیماری مرتبط با استرس، فشارخون می­باشد.

8-2- مدل­های استرس[9]
مدل­های مختلفی جهت سهولت درک و توجیه چگونگی ایجاد استرس

ارائه کرده­اند .درسال 1978کاکس[10] کلیه مدل­ها وتعاریف استرس را به سه گروه حساس تقسیم نمود:

مدل­هایی که براساس پاسخ بنا گردیده­اند. این مدل­های استرس را به کمک واکنش و پاسخ فرد به عامل استرس­زا تعریف نموده­اند. مانند مدل سلیه که درادامه این مبحث مورد بررسی قرار می­گیرد.
مدل­هایی که براساس محرک تعریف شده اند. این گروه از مدل­ها به استرس از منظر عامل ایجادکننده استرس نگاه می­کنند، فشارکاری زیاد یا سروصدای محیطی بامسوولیت های فرد و…
مدل­های تعاملی: دراین نوع مدل­ها هم به عنوان محرک یعنی عامل استرس­زا، هم به پاسخ فرد، علایم و نشانه های استرس و هم به فاکتورهای مداخله­ای مثل ویژگی­های شخصیتی فرد توجه شده است.
امروزه به مدل­های تعاملی توجه بیشتری می­شود چرا که بصورت کامل­تری استرس را توصیف می­نمایند. در واقع مدل­های اخیر بگونه­ای به هر سه رأس مثلث استرس توجه می­نمایند.دراینجا برخی از مدل­های مشهور استرس را مورد بررسی قرار می­دهیم ( کران ول و جین ،بی­تا، ترجمه مهرآئین، 1373 ).

1-8-2- مدل مبتنی برمحرک[11]
این مدل بیان کننده این موضوع است که موقعیت­ها و محرکات طبیعی استرس­­زا هستند. اگر چه در بعضی از افراد منجر به پاسخ استرسی نمی­شوند. در این مدل استرس اصطلاحاً به محرکات معینی