۲- با اعمال تمرین مقاومتی، بر بیان TGF-β۱ در  سطوح سرمی هفته سه،پنج،هشت، رت های نر نژاد ویستار تفاوت معنی دار دارد.

۳- با اعمال تمرین مقاومتی، وزن عضله  FHL در هفته سه،پنج،هشت، رت های نرنژاد ویستار تفاوت معنی دار دارد.

۴-  با اعمال تمرین مقاومتی، بین بیان TGF-β۱  و وزن نسبی عضله FHL  بعد از سه هفته تمرین مقاومتی در رت های نر نژاد ویستار ارتباط  معنی دار  وجود دارد.                                                                                                                                ۵-  با اعمال تمرین مقاومتی، بین بیان TGF-β۱  و وزن نسبی عضله FHL  بعد از پنج هفته تمرین مقاومتی در رت های نر نژاد ویستار ارتباط  معنی دار  وجود دارد.                                                                                                                                ۶-  با اعمال تمرین مقاومتی، بین بیان TGF-β۱  و وزن نسبی عضله FHL  بعد از هشت هفته تمرین مقاومتی در رت های نر نژاد ویستار ارتباط معنی دار  وجود دارد.

۱-۶. محدودیت های تحقیق :

۱-۶- ۱. محدودیت های غیر قابل کنترل :

گرچه تلاش محقق بر این بود که انجام تمرین مقاومتی حتی الامکان بدون استرس انجام شود لیکن به دلیل ماهیت تمرین انتخابی کنترل دقیق این فاکتور میسر نبود.

۱-۶-۲. محدوده تحقیق :

۱-  دمای حیوانخانه که ۳ ± ۲۲ درجه بود.

۲- سن  رت ها برای شروع تمرین که ۸ هفته ای انتخاب شدند .

۳- نژاد رت مورد استفاده

۴- جنس رت های مورد استفاده

– ۱Transforming Growth Factor-beta one

– ۲ Flexor Hallucis Longus

– ۳Sarcoplasm

– ۴Signaling

– ۵ Insulin-like Growth factor-I

 – ۶Transforming Growth Factor-beta one

۷ –Satellite cell

– ۸ Myostatin

– ۹ Flexor Hallucis Longus

تعداد صفحه :۸۷

ادامه مطلب

دیگر سایت ها :