پایان نامه تأثیر هشت هفته تمرین استقامتی بر برخی پارامترهای بیومکانیکی استخوان ران موشهای صحرایی نر مسن |
داشت که بیماریهای سرطان، سکتۀ قلبی، سکتۀ مغزی و استئوپروز چهار دشمن اصلی جامعه بشری هستند و همچنین آمار بیماریهای مزمن نشان داده است که استئوپروز یک بیماری بسیار شایع در نزد سالمندان، بخصوص زنان میباشد و در اغلب موارد هم با شکستگی استخوان همراه است. شکستگیهای مکرر استخوانی در نزد سالمندان نه تنها موجب بیحرکتی، معلولیت و احیاناً مرگ میشود، بلکه مشکلات اقتصادی و مسائل عدیده دیگری را هم برای سالمندان، خانواده ها و همچنین مراقبان به همراه میآورد. بهطور کلی میتوان گفت که بیماری استئوپروز، زندگی هزاران سالمند را تحت ثأثیر خود قرار داده است.
استخوان یک دستگاه پویا میباشد که فرآیند مادامالعمر شکل گیری[۴]را طی مینماید و سلولهای استخوانی بهطور مداوم تجدید ساختارمیدهند. سلولهای بافت استخوانی (استئوبلاستها و استئوکلاستها) مانند همۀ سلولهای زنده در فعالیت خود، تحت تأثیر سن و تعدادی از محرکهای فیزیولوژیکی دیگر ( از جمله استرس، وزن و هیپوکلسیمی و غیره) قرار میگیرند.
در سنین ۱۸ سالگی میزان تشکیل استخوان جدید بهوسیله استئوبلاستها به بالاترین مقدار خود[۵]میرسد و تا سنین ۳۵ تا ۴۰ سالگی این روند ادامه دارد، اما از سنین ۴۰ سالگی به بعد تدریجاً تراکم استخوان شروع به کم شدن (تحلیل) مینماید. به طوری که در هر ده سال، حدود ۳% کاهش تراکم استخوانی رخ میدهد. اما گاهی این روند کاهش تراکم استخوانی در نزد عدهای، خیلی زودتر و جدیتر از حد طبیعی خود اتفاق میافتد. روند تحلیل تراکم استخوانها موجب سبک و پوک شدن استخوانها میشود و در این حالت است که استخوان شکننده میشود و با کوچکترین ضربهای میشکند. شکستگیهای خودبه خودی استخوانی در سالمندان مکرر دیده میشود و عمدتاً در نواحی مهرههای پشتی، مچ دست، ترقوه و سر استخوان ران رخ میدهد. حدود ۳/۱ شکستگیهای استخوانی (به دلیل پوکی استخوان) مربوط به شکستگی سر استخوان ران میباشد.
با توجه به افزایش سالمندان و با توجه به اینکه دستآوردهای علمی اخیر بیانگر این امر واقعی و مهم است که استئوپروز نتیجهای از یک فرآیند پیری است که هم قابل پیشگیری و هم غیر قابل درمان است، تحقیق حاضر سعی دارد میزان تأثیر هشت هفته تمرین استقامتی را بر سختی، حداکثر مقاومت، انرژی شکست و درصد تغییر شکل استخوان ران بررسی کند.
۱-۴. فرضیه های تحقیق
۱-۴-۱. فرضیه کلی
هشت هفته تمرین استقامتی بر سختی، حداکثر مقاومت، انرژی شکست و درصد تغییر شکل استخوان ران موشهای نر سالمند تأثیرگذار است.
۱-۴-۲. فرضیه های اختصاصی
هشت هفته تمرین استقامتی بر سختی استخوان ران موشهای نر سالمند تأثیرگذار است.
هشت هفته تمرین استقامتی برحداکثر مقاومت استخوان ران موشهای نر سالمند تأثیرگذار است.
هشت هفته تمرین استقامتی برانرژی شکست استخوان ران موشهای نر سالمند تأثیرگذار است.
هشت هفته تمرین استقامتی بر درصد تغییر شکل ران موشهای نر سالمند تأثیرگذار است.
۱-۵. اهداف تحقیق
۱-۵-۱. هدف کلی
تأثیر هشت هفته تمرین استقامتی بر سختی، انرژی شکست، حداکثر مقاومت و درصد تغییر شکل استخوان ران موشهای نر سالمند
۱-۵-۲. اهداف اختصاصی
تأثیر هشت هفته تمرین استقامتی بر سختی استخوان ران موشهای نر سالمند
تأثیر هشت هفته تمرین استقامتی برحداکثر مقاومت استخوان ران موشهای نر سالمند
تأثیر هشت هفته تمرین استقامتی بر انرژی شکست استخوان ران موشهای نر سالمند
تأثیر هشت هفته تمرین استقامتی بر درصد تغییر شکل ران موشهای نر سالمند
دیگر سایت ها :
[یکشنبه 1399-02-21] [ 02:09:00 ق.ظ ]
|